تأثیر مدیریت سرمایه در گردش مبتنی بر چرخه تبدیل نقدی «گیتمان» بر کاهش ریسک سقوط (ریزش) قیمت سهام

تحقیق حاضر به بررسی تأثیر مدیریت سرمایه در گردش بر کاهش احتمال ریسک ریزش (سقوط) قیمت سهام می­پردازد. ریزش قیمت سهام ممکن است به سبب اتخاذ استراتژی­های ضعیف و ناکارآمد توسط مدیریت شرکت روی دهد. یکی از استراتژی­های با اهمیت جهت اداره عملیات شرکت استراتژی مدیریت سرمایه در گردش است. مدیریت سرمایه در گردش با مدیریت اقلام سرمایه در گردش یعنی دارایی­ها و بدهی­های جاری سر و کار دارد. در صورت اتخاذ سیاست­های نامناسب برای اداره سرمایه در گردش شرکت، مدیر مالی سطح دارایی جاری را به حداقل می­رساند و از سوی دیگر، میزان بدهی جاری را به مقدار بسیار زیاد می­رساند. اتخاذ این رویکرد، به سبب وضعیت نامطلوب نقدینگی، به شدت، خطر اعسار و ورشکستگی شرکت را تشدید می­نماید. تأخیر در پرداخت دیون شرکت می­تواند بر رتبه اعتباری شرکت موثر باشد و تأثیر نامطلوبی بر نام و آوازه شرکت در بین مشتریان بگذارد و باعث کاهش فروش شرکت و کاهش توان رقابتی آن شود و در نهایت با توجه به فشار شدیدی که به شرکت وارد می­آید احتمال کاهش قیمت سهام شرکت قابل پیش بینی است. با توجه به اهمیت مدیریت سرمایه در گردش در عملکرد و وضعیت مالی شرکت این تحقیق به دنبال پاسخ به این سوال است که آیا مدیریت سرمایه در گردش کارآمد در کاهش احتمال ریزش قیمت سهام شرکت موثر است یا خیر؟ در این پژوهش برای اندازه­گیری مدیریت سرمایه در گردش از چرخه تبدیل نقدی گیتمان (1974) و از مدل ضریب منفی چولگی بازده سهام چن (2001) به منظور اندازه­گیری ریزش قیمت سهام برای 59 شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران در فاصله زمانی سال­های 1378 الی 1390 استفاده شده است. در این پژوهش شواهدی قوی ارائه می­گردد که مدیریت سرمایه در گردش احتمال ریسک ریزش قیمت سهام را به صورتی معنادار کاهش می­دهد.